Vorige week verraste een vriendin me op het samen bijwonen van Harmonium, de theater voorstelling van Leo Blokhuis en Ricky Koole, waarin ‘vergeten liedjes’ onder de aandacht worden gebracht.
Ik wist eigenlijk niet wat ik er van kon verwachten. Zouden de pop muziek geschiedenis lessen van Leo Blokhuis, zoals ik die van de Top 2000 A Go Go kende, wel te combineren zijn met een live optreden van de me tot dan toe onbekende zangeres Ricky Koole?
Het bleek een leuke combinatie te zijn…
De Harmonium theatershow
De show begon met een zwijgende Leo Blokhuis die begon te spelen op een oud kerkorgel (een psalmen pomp, zoals hij het later noemde). Vervolgens kwamen gitaristen Wouter Planteijdt (Sjako) en Marcel de Groot (hit: Mag Ik Naar Je Kijken) en zangeres Ricky Koole erbij, en werd het duidelijk dat het vooral een (semi) akoestisch theater concert zou worden. Leo Blokhuis speelde op twee nummers zelfs basgitaar.
Eerlijk gezegd kende ik de meeste liedjes niet (het was immers de avond van de ‘vergeten’ liedjes), maar herkende toch wel een fraaie versie van Don’t Think Twice, It’s All Right (Dylan), een grappige versie van Alphabet Street (Prince) en Crossroads (Johnson/Cream):
Tussen de liedjes was er aandacht voor de geschiedenis lessen van Leo Blokhuis, o.a. over Robert Johnson, de Matthäuspassion en de herkomst van You’ll Never Walk Alone. Er was ook ruimte voor zaal participatie (memorabele liedjes rondvraag etc.)
Verder wist ook Ricky Koole goed te overtuigen tussen de liedjes door. Ze had wat mij betreft de sterkste podium presence van de avond en bewees dit o.a. vrolijke anekdotes en een mee-zing medley van 70s klassiekers.
Hantekening van Ricky Koole
Na afloop heeft Ricky nog mijn exemplaar van haar recente Harmonium live-cd gesigneerd en vertelde ik haar dat ik het een geweldig optreden vond:
P: Ik zal vast niet de enige zijn die dat zegt…
R: Maar het blijft wel leuk om te horen 😉
Daarna vertelde ik haar (achteraf gezien wellicht iets te brutaal) dat ze wel eens een hitsingle zou mogen maken, waarop ze antwoordde dat ze geen 538-achtige muziek maakte. Ik kon dit pas later plaatsen:
Wellicht niet op Radio 538, maar op 3FM worden er nog regelmatig nieuwe of gecoverde luisterliedjes ten gehore gebracht, die soms ook hits worden. Maar deze liedjes kunnen dan ook te populair worden, waardoor ze hun magie weer verliezen. Even denken. Ah:
Ricky Koole – Love’s Enough
Een van de hoogtepunten van de avond was het lieve en fraai gezongen Love’s Enough van de 10 jaar geleden overleden en eigenlijk vrij onbekende David Ackless:
Dit is zo’n liedje waarvan ik hoop dat het niet vergeten wordt, maar ook dat het niet te populair wordt (bijv. een hit). Op deze manier kun je het mooie liedje doorgeven aan en delen met een select groepje liefhebbers (bijvoorbeeld de lezers van dit blog 😉 ), en er tegelijkertijd niet aan storen dat je het ‘moet’ delen met ‘buitenstaanders’ in bijvoorbeeld een supermarkt of op je werk. Ik vind dit toch wel een interessant inzicht.
Is dit laatste herkenbaar?
Kippevel bij “Love’s enough”! Maar ik geef wel de voorkeur aan het origineel.
Toen wij Harmonium zagen (dec ’07) was het een toegift en een enorme verrassing. Ik kende het nummer al langer dankzij de David Ackles plaat van mijn vader, heerlijke sombere muziek. Dat het nummer vrij onbekend is en je hem dan op deze manier ineens weer hoort, maakt het wel speciaal inderdaad.
Wat was het leuk he, deze voorstelling! Blij dat ik volgende week nóg een keertje mag genieten! De cd is ook een echte aanrader, want wat heeft Ricky een mooie en aangename (soms een beetje country-achtige) stem!
Ik moet bekennen dat ik mevrouw Koole eigenlijk alleen kende van haar acteer werk in films en televisieseries. Maar het blijkt dat ze dus ook een heel aardig stukje kan zingen. 🙂
he wat leuk, we zijn naar dezelfde voorstelling geweest 🙂
Van deze theatertour had ik al eerder gehoord. Ricky is een dochter van Renée S. en was mij als actrice eerder ook al opgevallen. Ze kan echt zingen ook 🙂 Tof!
Ik begreep later pas dat dit duo ook een “setje” is. Toen begreep ik deze combi ineens ook wat beter 😉
Qua dochter van Renée S. blijk ik in de war *woops.
Bedankt voor je tip over het Harmonium. 27 maart zijn wij naar de voorstelling in Delfzijl geweest. We hebben ervan genoten. Groet!