Laatst hoorde ik tijdens de Murphy’s Quiz een fraaie uitvoering van Bad door Luka Bloom.
Ik herkende de zanger niet, maar bij de eerste regel (If you twist and turn away) wist ik meteen dat het hier om een cover van het klassieke Bad van U2 ging.
Hoewel ik deze versie van Luka Bloom veel te obscuur vind voor een pubquiz (deze versie is volgens mij nergens een (hit)single geweest), zorgde het er wel voor dat ik het origineel weer even een paar keer intensief ging beluisteren.
Vooral de Live Aid versie van U2 uit 1985 maakt nog steeds erg veel indruk en dat is wellicht de reden waarom ik dit misschien wel het beste liedje van U2 vind.
Bad van U2 op Live Aid in 1985
Citeren van klassiekers
In deze versie vind ik het prachtig om te zien hoe Bono popklassiekers citeert: Satellite Of Love en Walk On The Wild Side (Lou Reed) en Ruby Tuesday & Sympathy For The Devil (Rolling Stones).
Interactie met publiek
Daarbij is de interactie van Bono met het publiek ook erg indrukwekkend: Hij laat een vol Wembley Stadium meezingen. Maar het is vooral de stunt waarbij hij van het podium springt en met een meisje uit het publiek danst dat dit optreden een van de meest memorabele van Live Aid maakte.
Enfin, hierdoor liep Bad erg uit en kon U2 het hierna geplande Pride (en belangrijkste single tot dan toe) niet meer uitvoeren. Achteraf bleek dat U2 dat ook niet nodig heeft gehad. Het optreden zorgde voor hun wereldwijde doorbraak.
Wereldwijde doorbraak van U2
U2 had ten tijde van Live Aid Europa al veroverd, maar de V.S. was nog niet echt overtuigd. Daar bleef hun eerste Top 40 single Pride eind 1984 op de 33e plaats steken. Mede dankzij Live Aid zou U2 met hun volgende twee hitsingles (With Or Without You en I Still Haven’t Found…) de top van de Amerikaanse hitlijsten halen en bereikte U2 haar status als wereldband.
Bad niet op single
Ik heb het daarbij altijd wel vreemd gevonden dat U2 Bad nooit op single heeft uitgebracht. Ik las ooit dat er erg veel vraag was naar Bad als nieuwe single van U2, maar dat er geen toestemming werd gegeven. Toen werd er in Nederland gekozen om het eerder uitgebrachte (en geflopte) Sunday Bloody Sunday op single uit te brengen. (U2 speelde dat nummer voorafgaand aan Bad op Live Aid).
Deze single bereikte in het najaar van 1985 de 3e plaats in de Nederlandse Top 40, de hoogste positie van een U2 single tot dan toe. Ik vraag me nog wel eens af wat dit heeft betekend voor de status en bekendheid van Bad van U2.
Wat vind jij van Bad van U2? Ken je het nummer überhaupt?
Bad is een wereldnummer! Ik herinner me de uitvoering op Live Aid op 13 juli 1985, en die maakte grote indruk. Goed dat het nummer niet op single is uitgebracht… sommige nummers moeten gewoon albumtracks blijven.
Het nummer duurt meer dan 6 minuten. Misschien is dat ook een reden om het niet als single uit te brengen?
En ja, ik ken het nummer 🙂 Het staat ook in de Radio 2 Top 2000 dus het is in Nederland wel redelijk bekend. Ik vind het 1 van de mooiste nummers die U2 heeft gemaakt.
Ach Hey Jude duurde ook meer dan 7 minuten, en Halo of Flies ruim 8 minuten. De lengte is dus niet echt een argument.
Heerlijk nummer
Geweldig die interactie met het publiek.
Live aid versie 1985 is nooit overtroffen
Vele concerten van U2 bezocht, maar de 12 minuten durende versie is de mooiste van allemaal
Hoop dat de mannen in 2014 nieuw werk uitbrengen en dan op toernee gaan. Wellicht zal dat de laatste keer zijn, want zij worden ook een dagje later. Niet dat de muziek daaronder te lijden heeft (integendeel, ik vind alles mooi) maar met alle respect naar de Rolling Stones, die al jaren “still running” zijn, krijgen ze de stadions niet meer uitverkocht. Daarom mijn advies aan de mannen, nog 1tje en dan stoppen 🙂
Cas
Ik zit al een tijdje te wachten op een nieuw album van U2. Toen No Line On The Horizon uitkwam in 2009, werd vrij snel aangekondigd dat er een ‘zusteralbum’ (Songs of Ascent) zou worden uitgebracht (zoals Achtung en Zooropa). Maar dat album is nog steeds niet verschenen.
Enfin, je brengt een interessant punt naar voren: Hoe lang kan een band/artiest doorgaan? Besluit je een keer te stoppen, zoals eh, Billy Joel of Abba, of ga je door, ondanks het uitvallen van originele leden, zoals bij de Who en de Stones?